POEMO DORSALA

POEMO DORSALA

Ye la dio kande tu me amos
Amez me
Nur hazarde
Frolante l’anmo
Me
Vivas
La rivero dil silenci
Sub cielo qua balde divenos blua
Un instanto ante la sunal su-kusho

T. M.

LA NUBI EK SUKRO

LA NUBI EK SUKRO

La nubi
ek sukro filigita
en la blueso hel ed obskur
di mea dii,
qui donacas saporo
a mea gayeso,
qui minledigas
mea tristeso,
kolorizas per blankeso
nivea
l’anmo mea
stuporanta
ed olun frol
per sua mol
tusho
lejer
igante lu tale dolca
quale facita
ek sukro.

T. M.

SOMERO

SOMERO

La humideso
kushas su
pezoza
en l’aero
dil somero.
La nubi fumatra
su apogas
sur la somiti dil monti
por repozar.
La pinti lunala
titilas la cielo
e mikra lampiri
kun vivaca lumeri
flug cirkum ni.
Es nia tasko
savar kaptar li.

T. M.

LA HOMALA SONJO

LA HOMALA SONJO

Meze
inter la lumo
e la tenebro
inter l’existar
e la nulo
preter la luno
proxim la suno
meze,
suspendite...
dop la pordo
klefklozita
di mea sonji
frapanta
me imaginis
imaginal imaji
me fantaziis
fantastikaji
ek lo senexista
ek lo obskur
dum un instanto nur
qua dur
mil yarmili
me imaginis
me fantaziis
rinaskar ucelo
vizitar la cielo
sen limiti
e disflugar
senfrontiere
ed acensar
enaere
adsupere
plu adsupere
mem plu adsupere
maxim adsupere
libere
felice
lejere
respirar la nubi
regardar la subi
la reda tekti
di la mikra domi
la formikatra homi.

T. M.

TU E ME

TU E ME

Tua kordio dic a me:
me nultempe tu kare’,
mea kordio dic a tu:
ni un kordio fac ek du.

Tua okuli kis le mea:
kolorizas li umbrea,
mea okuli kis le tua:
kolorizas li hel-blua,

e la kisi, per flugar,
ir en l’anmi su kushar.

T. M.